Close encounter met Sinterklaas op de heenweg

Donderdag 10 juni l’Aberwrac’h – La Coruña

De dag begint met een plee figuur (voor ons dan).
Een roffel op het kajuitdak, Tezz wordt gemist bij het palaver om 07.30 uur.
Ik schiet essentiële kledingstukken aan, te laat de sessie is al afgelopen.

Fijne glimlachjes op de steiger zijn mijn deel.
Ik neem mij voor, diegene die ons zou wekken (P.H.) eigenhandig buiten de haven te geselen met de kat met negen staarten. Sta als gematigd schipper altijd open voor een functioneringsdialoog!

Overigens zijn de ruimen van de Tezz volgeladen met dat soort attributen, zwepen (gelooid en ongelooid), links-knellende tepelklemmen, worgkettingen, pijnbankgewichten, zwartlederen uniformen met passende laarzen en pet in de maten: small, medium en large voor de moderne dom en sub, heerlijk ruikende druipkaarsen mooi contrasterend met de menselijke huid in de geuren Jasmijn, Rozen en Lelietjes van Dalen en ten laatste modieuze hydraulische voet en hals knellers met medium punten..

Daar kunnen we in Horta nog een hoop plezier van beleven, we gaan de markt daar openbreken, tijd dat ze daar ook eens een beetje westerse beschaving op gaan doen.
Zo’n reis moet toch érgens van betaald worden!

Terug naar dat vredige Bretonse haventje.
De wind heeft zijn lied de afgelopen dagen grande fortissimo gespeeld, op deze ochtend is hij volgens voorspelling behoorlijk afgenomen.

Inmiddels worden 15 motoren worden gestart, een voor een glijden de jachten de haven uit.
De wind mag dan afgenomen zijn, er staat nog een behoorlijke swell van 2 meter op de Oceaan.
We nemen de route langs Ille d’Ouessant, weer zo’n beroemd eiland. 4 knopen stroom mee dat wel.

Dat uitvaren kunnen wij echter nog niet, aangezien Harris de auto van de charmante herbergierse aan de haven te leen heeft om 5 x Frans bruin te scoren.
Hij ziet een aantal malen kans met succes op hoge snelheid de bakkerij in het belendende dorpje ( 8 km!) over het hoofd te zien en wordt tenslotte door Gendarmerie met zwaailicht van de weg gehaald.

Dan verschijnt Harris (op borgtocht) met de knagerij op de steiger, tijd om af te nokken.

Onze 4 Jappen springen in het gelid, Tezz gaat op het volgende avontuur af, de oversteek van de Golf van Biskaje!!!!! 350 zeemijl ongewis avontuur. Voor en achter…..

Paul Matthijssen heeft ons redelijk weer beloofd, maar na drie dagen komt en een knoeper van een lagedruk gebied bij La Coruña de bocht om zeilen met harde ZW wind, 5 á 6 Bft.
Onze Japjes.kunnen kernrampen overleven, maar dít trekken ze niet.

In cauda veneum (het venijn zit in de staart) zullen we maar zeggen.
Er zijn op de noordelijke Spaanse kust twee uitwijk mogelijkheden, Ria de Ribadero of Gyjon. Die havens vinden snel hun plaats in onze gps’en.

Al snel zijn de snelle jongens uit zicht, de “Marieke” Victoire 933, de “Albacora” spiegelsloep en de “Contentezza” kotter, blijven in de achterhoede over.
Alle lof voor André en Jo schippers van de Marieke die met hun fraaie “antieke” Koopmans polybakje van nog geen 10 meter de Golf ingaan. CHAPEAU!!

De koers naar La Coruña is net bezeild, met 1 rif gestoken en fok en kluiver (EN MOTOR!) vol bij lopen we met 6,5 knoop achter het flottielje aan.
Eigenlijk gekkenwerk, je moet zeilen met dit weer en niet oliekartels nog meer miljoenen bezorgen.
Maar ja………, dat slechte weer zondagmorgen “save qui peut”.

Aan boord schommelt, klotst, deint, klapt terug, stoot naar voren en weer schuin naar boven, worden kurkentrekkers gemaakt, worden lichaamsdelen tegen scherpe zaken aangesmeten, krijg je je zeilbroek niet uit en dans je een vreemde enkelverzwikkende horlepiep, glijdt je je kooi uit, pis je mis op de WC, zelfs als je zit kan je je jongeheer niet binnen de bril houden, vallen bekers uit kastjes, rol je uit je kooi, is de straal van de gootsteen buiten de waskom, belandt de kaasschaaf bij het laatste stukje kaas voor de snack door een kaaier vol in je duim,
stoot je professioneel je hoofd aan plafonds die er normaal helemaal niet zijn, staat het voordek constant onder water en betreur je dat je maar 1 rif gezet hebt.

Zeezeilen……..

even later, de wind neemt iets af….

Eindeloze verten met schitterende wolkenluchten,
Een onbedorven landschap zoals het was, toen de Schepper zijn hoogstandjes maakte.
Golven hoog en grijsblauw, doorzichtig soms….
waar tientallen dolfijnen bij Tezz op bezoek komen en haar snuivend verwelkomen in het rijk van Neptunus…
Waar de olielamp in de roef nog schommelt en waar kameraadschap met hoofdletters geschreven wordt.

Dan valt die snee in je duim ook nog wel mee.

Ik heb de wacht van 21.00uur tot 24.00 uur, Piet Hein lost mij af, daarna Harris van 03.00 uur tot 06.00 uur.

Probeer te slapen in het achteronder, pieeep pieeep bang doet de stuurautomaat onder mijn kooi, de motor raast op volle toeren, oordoppen erin geramd, hoelang blijft mijn blaas leeg??

Slaap een beetje op deze bügelpiste.